Iso Betadine Impexeco Derm 10% 125ml Pip

Isobetadine

2990257

Dermatologie

• Microbiële dermitis: furonculosis, folliculitis, impetigo, papulo-pustuleuse acné
• Mycotische dermitis: pityriasis versicolor, erythrasma, intertrigo perigenitalis, herpes circinatus, atleetvoet, onychomycosis
• Doorligwonden en ulcus cruris

Heelkunde

Ontsmetting van wonden en van het operatieveld Peritoneale spoeling, blaasinstillatie Voorbereiding van de huid vóór injectie, venapunctie of transfusie Behandeling van brandwonden

• 1 - meermaals /dag penselen en aanstippen
• De oplossing puur of verdund met de helft of een kwart water gebruiken

• De werkzame stof in dit middel is polyvidonjodium.

• De andere stoffen in dit middel zijn: glycerol – laureth 9 – dinatriumfosfaatdihydraat – citroenzuur-monohydraat – natriumhydroxide – gezuiverd water.

1. MOGELIJKE BIJWERKINGEN

Zoals elk geneesmiddel kan ook dit geneesmiddel bijwerkingen hebben. Niet iedereen krijgt daarmee te maken.

De frequentie van de hieronder opgesomde bijwerkingen wordt gedefinieerd aan de hand van de volgende conventie:

• Zeer vaak (treedt op bij meer dan 1 op de 10 gebruikers)
• Vaak (treedt op bij 1 tot 10 op de 100 gebruikers)
• Soms (treedt op bij 1 tot 10 op de 1.000 gebruikers)
• Zelden (treedt op bij 1 tot 10 op de 10.000 gebruikers)
• Zeer zelden (treedt op bij minder dan 1 op de 10.000 gebruikers)
• Frequentie niet bekend (kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald)

Immuunsysteemaandoeningen:

Zelden: er kan een overgevoeligheidsreactie van de huid optreden, zoals een allergische reactie na contact in de vorm van jeuk, roodheid van de huid of vergelijkbare reacties.

Zeer zelden: er is melding gemaakt van een veralgemeende allergische reactie met daling van de bloeddruk en/of ademhalingsproblemen (anafylactische reactie).

Endocriene aandoeningen:

Zeer zelden (bij patiënten met een voorbeschiktheid of met bestaande aandoeningen van de schildklier): te sterke werking van de schildklier (hyperthyreoïdie) (soms gepaard met symptomen van tachycardie (te snelle hartslag), agitatie of zwelling in de hals (struma)).

Frequentie niet bekend (na langdurig of uitgebreid gebruik van polyvidonjodium): afname van de schildklierfunctie (hypothyreoïdie).

Voedings- en stofwisselingsstoornissen:

(Kunnen optreden na absorptie van grote hoeveelheden polyvidonjodium.)

Frequentie niet bekend: verstoring van de ionenconcentratie, metabole acidose, gewichtsverandering.

Huid- en onderhuidaandoeningen:

Zelden: contacteczeem (huidreactie met symptomen zoals roodheid, kleine blaasjes en jeuk)

Zeer zelden: snelle zwelling (oedeem) van de huid, de slijmvliezen en de onderhuidse weefsels in het gezicht (angio-oedeem), netelroos.

Frequentie niet bekend: voorbijgaande huidverkleuring

Nier- en urinewegaandoeningen:

(Kunnen optreden na absorptie van grote hoeveelheden polyvidonjodium (bv. bij de behandeling van brandwonden).)

Frequentie niet bekend: een abnormaal aantal osmotisch actieve deeltjes in het bloed (osmolariteit van het bloed), een nierfalen door een acute nierinsufficiëntie.

Letsels, intoxicaties en verrichtingscomplicaties:

Frequentie niet bekend: chemische brandwonden van de huid (vernietiging van de huid door een irriterend product) (bv. bij ophoping van het product onder de patiënt tijdens de voorbereiding van een operatie).

iso-Betadine Dermicum kan reageren met andere geneesmiddelen of producten, vooral degene op basis van kwik (), lithium, alkaliën of natriumthiosulfaat. Producten die kwik bevatten mogen niet gelijktijdig worden gebruikt vanwege de vorming van een stof die de huid kan beschadigen.

Gelijktijdig gebruik van iso-Betadine Dermicum en bepaalde producten zoals ontsmettingsmiddelen op basis van zilver, een oplossing van waterstofperoxide (ook zuurstofwater genoemd) of taurolidine kan de werking van beide stoffen verminderen. Voornamelijk bij het gebruik van zuurstofwater moet men enkele minuten wachten alvorens iso-Betadine Dermicum te gebruiken.

Als iso-Betadine Dermicum samen of onmiddellijk voor of na octenidine wordt gebruikt op dezelfde of een nabijgelegen zone, kunnen de betreffende zones tijdelijk donker kleuren. De verkleuring van de huid op de toedieningsplaats wordt veroorzaakt door de kleur van het geneesmiddel.

iso-Betadine Dermicum kan invloed uitoefenen op een onderzoek van de schildklier en op bepaalde bloedtests (zoals meting van de concentratie kalium, fosfaten, urinezuur, enz.) en kan ook interfereren met onderzoek naar de werking van de schildklier.

Tijdens het gebruik van de oplossing met polyvidonjodium kan de absorptie van jodium door de schildklier dalen, wat een invloed kan uitoefenen op verschillende onderzoeken (schildklierscintigrafie, bepaling van eiwitgebonden jodium, diagnose met radioactief jodium) en een geplande behandeling van de schildklier met radioactief jodium onmogelijk kan maken. Na het einde van de behandeling moet 4 weken worden gewacht voor er een nieuwe scintigrafie wordt uitgevoerd.